مصاحبه ای با اسموکی رابینسون – Smokey Robinson
مربوط به دوران انتشار آلبومش اسموکی و دوستان – Smokey and Friends

مصاحبه با اسموکی رابینسون
جان: در دهه های ۶۰ موسیقی سفید و موسیقی سیاه داشتیم که بر اساس تفاوتهای رنگی و نژادی از هم جدا شده بودند. این مساله با گذشت زمان چه تغییراتی داشته است؟
اسموکی: خوب، تغییرات بسیاری ایجاد شد. جا دارد که به کل دنیا تبریک بگویم. تغییرات قابل توجهی اتفاق افتاد. دیگر به اندازه ی گذشته این جدایی ها و تقسیمبندی ها را نمی بینیم. شاید هنوز هم مقدار کمی از آن مسائل را در ارتباط با هنرمندانی که به جایگاهی قابل توجه میرسند را گاهی می بینیم. هنوز هم کمی از این تبعیض ها باقی مانده است اما نه به اندازه ی آنچه در گذشته شاهد آن بودیم. من خوشحالم و همانطور که قبلاً هم گفتهام جهان در حال بهبود و تجربه کردن تغییراتی مثبت است. جهان در دوره ای از بهبود و تغییرات قرار دارد. بسیار مشتاقم روزی برسد که مردم بفهمند ما همگی انسان هستیم و همه با هم یکسان. اگر پوست همه مردم را بردارید و سپس به آدم ها نگاه کنید نمی توانید بفهمید که متعلق به چه رنگ و نژادی هستند، تمامی ارگان ها و اعضای بدنمان همگی در جاهای مشخص و یکسانی قرار دارند. خون همه ی ما قرمز است و تنها چهار نوع گروه خونی متفاوت داریم. وقتی که مردم تفاوت های رنگی را کنار بگذارند آن زمان است که به زیباترین شکل انسانیت می رسیم.
جان: به نظر شما موسیقی نقشی در بهبود ارتباطات نژادی داشته است؟
اسموکی: البته، به نظرم موسیقی در این مساله نقش قابل توجهی داشته است.
جان: خوب چطور؟ ممکن است توضیح دهید؟
اسموکی: یکی از افتخارات من موسیقی موتاون است. زمانی که ما شروع به انتشار کارهایمان کردیم، موسیقی موتاون و آر اند بی محدودیتها و موانع نژادی بسیاری را در هم شکسته بودند . قبل از اینکه ما رسما پا به این عرصه بگذاریم و شناخته شویم، همه از گوش کردن به این موسیقی ها لذت می بردند. در اوایل شروع کارمان به جاهای مختلفی از جنوب میرفتیم، در جنوب مردم سفید و سیاه را جدا از هم می دیدیم. معمولا مردم سفید در طبقات فوقانی و سیاهپوستان در طبقات پایین و یا بالعکس حضور پیدا می کردند. اما وقتی جایی برای موسیقی جمع میشدند، همگی عشق و علاقه ای مشترک داشتند. نه تنها آن ها را کنار هم یا در حال رقص باهم می دیدیم بلکه پسران سفید را با دوست دختران سیاهشان و پسران سیاه با دوست دختران سفیدشان را می دیدیم. واقعا موسیقی محدودیتها و موانع بسیاری را کنار گذاشت.
ویو: پس میتوان گفت موسیقی چیزی است که رسیدن به دنیایی بهتر را سرعت می بخشد.
اسموکی: امیدوارم، واقعا امیدوارم همه به گوش دادن به موسیقی روی بیاورند.
ویو: درست است، واقعا به این امر نیاز داریم.
اسموکی: به دنیا نگاه میکنم و امیدوارم همه به سوی موسیقی بیایند.
ویو: در دنیای موسیقی، زندگی میتواند خیلی غیرمنتظره باشد با چنین مسیر پیچیده ای چطور توانستی حضور و مرکزیت خودت را حفظ کنی؟
اسموکی: من هیچگاه بعد روحی ام را فراموش نمی کنم. بیشتر مردم درک نمیکنند ما چیزی فرای جوانب مادی و فیزیکی هستیم، ما موجوداتی معنوی هستیم. من به خدا ایمان کامل دارم و این ایمان فکر نمیکنم اتفاقی بوده باشد. درباره ی بیگبنگ و مسائلی از این دست صحبت می شود. بینگبنگ ممکن است رخ داده باشد، اما اگر اینطور هم باشد باز به خواست و ارادهی خداوند بوده است. بیگ بنگ اتفاق افتاد وقتی که خداوند گفت «باشد که روشنایی آغاز شود». من به خداوند و مساله خلقت ایمان دارم و هیچ گاه بعد معنوی ام را فراموش نمی کنم. هیچ گاه اسموکی رابینسون را تخریب نمی کنم. با خودم نمی گویم «واو من اسموکی رابینسونم.» حقیقت این است که من مردی هستم که این فرصت و موهبت را داشته زندگیاش را آنگونه که دوست دارد زندگی کند، موسیقی بسازد، چیزی که من از ته دل به آن عشق می ورزم. این مسیر را انتخاب کردم. خداوند این مسیر و شغل را به من ارزانی داشت و نمیخواهم این فرصت را هدر دهم. نمیخواهم خودم را گم کنم و فکر کنم آدم بزرگی هستم چون واقعا انتظار نداشتم اینطور شود. و حالا که به این جا رسیده ام برای آن چیزی که هستم ارزش قائلم.
ویو: باور داری هر کسی توانایی هایی از نوشتن در خود دارد که میتواند شکوفا شود؟
اسموکی: باور دارم هر کسی توانایی هایی دارد. حالا نه حتما در موسیقی و نوشتن. می تواند هر چیز دیگری باشد. هر کسی موهبت و استعدادهایی در خود دارد. برخی مردم هیچگاه تواناییها و قابلیت هایشان را نمی شناسند. برخی هیچ وقت به دنبال استعدادهایشان نمی روند. برخی فقط با زندگی همراه میشوند و هرچه زندگی به آنها نشان داد را می پذیرند. اما به نظرم هر کسی توانایی هایی را در کارهایی دارد که اگر پیدایشان کند و آنها را پرورش دهد زندگی بهتری خواهد داشت.
ویو: با تشکر از شما. چیزی درباره ی آلبوم اسموکی و دوستان هست بخواهید به ما بگویید؟
اسموکی: واقعا حس خوبی از این آلبوم دارم. و بسیار خشنودم چون کاری که رندی و دیگر هنرمندان در این آلبوم انجام دادند به آهنگها شکل و زندگی تازه ای بخشیده است و باعث شده برای من چیزی متفاوت در بیایند. به این آلبوم که گوش میکنم حسی تازه و متفاوت دارم که برایم بسیار لذت بخش است.
ویو: بسیار عالی، اسموکی رابینسون سپاس از حضورتان در برنامه ی امروز هنر موسیقی. و در پایان میخواهیم بدانید که برای موسیقی تان بسیار ارزش قائلیم و آهنگ هایتان را چقدر دوست داریم.
اسموکی: ممنون ویویان، سپاس جان
اجرا: جان دیلن، ویویان
منبع: art of the song
در صورت استفاده از این مطلب در سایت ها، وبلاگ ها، نشریات، شبکه های اجتماعی و… لطفا عبارت «منبع: سایت نقد روز» ذکر شود.
دیدگاهی بنویسید.